Miljoenen Nederlanders slikken elke dag psychofarmaca. Pillen tegen bijvoorbeeld angst, depressie, slapeloosheid of piekeren. Je zou denken dat al die mensen daar beter van worden, anders zouden patiënten ze niet slikken en dokters er geen recepten voor uitschrijven. Wat blijkt: van de 1 miljoen mensen die antidepressiva slikken heeft volgens diverse onderzoeken meer dan 90% (volgens sommigen zelfs 98%) hier geen baat bij. Wel ondervinden ze bijwerkingen, zoals gewichtstoename (20 kilo in 1 jaar is geen uitzondering), vervlakking van hun emoties, droge mond, seksuele apathie, hartritmestoornissen, verslaving en zelfs verhoogde neiging tot suïcide. Als dit zo is, waarom dan toch al die recepten en al die pillenslikkers? Peter Gøtzsche, een…

Vroeger, laten we zeggen 40 jaar geleden, luisterde de dokter naar je verhaal en onderzocht je knie als je daar last van had. Hij keek, voelde, liet de knie buigen en strekken. En dan wist hij het al bijna zeker: verrekte kniebanden, een scheur in een meniscus. Sterker nog, hij wist het al bijna zeker toen hij alleen nog maar goed naar je verhaal had geluisterd. In het leerboek Interne Geneeskunde dat ik in 1975 moest bestuderen, stond dat artsen 90% van de diagnoses konden vaststellen door het uitvragen van de ziektegeschiedenis en het doen van lichamelijk onderzoek. En die 10%, dat moest met bloedonderzoek, een foto of ander aanvullend…

Nierstenen worden doorgaans behandeld met een soort schoktherapie. De patiënt neemt plaats op een behandeltafel, de radioloog lokaliseert de niersteen en stuurt daar schokgolven op af. Het werkt vrij goed, de steen vergruist in kleine stukjes die je later uitplast. Maar echt lekker zijn die schokgolven niet en ook het uitplassen van scherpe stukjes kan behoorlijk onaangenaam zijn. In Amerika merkten 2 urologen op dat hun niersteenpatiënten nogal eens hun afspraak voor de vergruizer afbelden. En opvallend vaak noemden die patiënten de Big Thunder Mountain Railroad in Disneyworld Florida als reden. Allemaal hadden ze kort geleden een ritje gemaakt in deze achtbaan die je door elkaar schudt zonder over de…

Een hoogbejaarde kennis kreeg de wind van voren omdat haar cholesterol ééntiende punt te hoog zou zijn. Er moesten pillen tegenaan en daar kreeg ze spierpijn van en ze was voortdurend misselijk. Het is de vraag hoeveel gezondheidswinst er te halen valt uit deze medicatie, als je weet dat cholesterolremmende medicijnen sowieso alleen zin hebben bij een levensverwachting van tenminste 3 jaar, met dan nog een onduidelijke meeropbrengst in levensduur. De arts van onze kennis wilde echter van geen staken van dit middel weten. Maar ook als het levenseinde overduidelijk nadert zijn de meeste artsen niet geneigd om te stoppen met behandelen. Terwijl patiënten daar soms toch echt heel anders…

Ja! Eindelijk! Het begin van een echte verandering in de geneeskunde!? Zou het dan echt? Het placebo effect – een geneesmiddel of behandeling werkt, enkel en alleen omdat je gelooft dat het werkt – wordt serieus genomen. Waarom zou dit effect, dat het lichaam in staat stelt zichzelf te genezen, niet weer het belangrijkste geneesmiddel in de gezondheidszorg worden? Heden ten dage wordt het afgedaan als lastig, omdat hierdoor het bewijzen van effectiviteit van een pil verstoord wordt. Immers, werkt een pil vanwege het spul wat er in zit, of vanwege de suggestie dat er werkzaam spul in zit? Wat zou het eigenlijk uitmaken? Als het maar werkt, toch? In…