The times they are a-changing

Zo.

Dus.

Bob Dylan heeft de Nobelprijs voor de literatuur gewonnen. Opwinding alom in literatuurland. Is dit wel Literatuur? En wat is dat dan? Is het pas Literatuur als je het in een boek kunt lezen? Papier met een kartonnen kaftje erom? Of mag het ook gezongen worden? Of misschien wel verteld? In een film, op het toneel of bij het kampvuur?

Tja, die Dylan: times they are a-changing zong hij al vijftig jaar geleden. En dat klopt nog steeds als een bus. Hoewel het de vraag is of hij deze tijd nu wel zo de goede kant op vindt veranderen. Maar dat is dan toch weer een andere discussie.

Hoe het ook zij, de winnaar zal er zelf niet bij zijn. Niet omdat ie dood is zoals Leonard Cohen (die wat mij betreft de Nobelprijs al eerder had mogen winnen), maar omdat hij niet zo tegen publieke zaken schijnt te kunnen.

Wie er natuurlijk wel bij is, is Ben Feringa. Hope des vaderlandse wetenschap. Een spreekwoordelijk bescheiden Drent. Jawel, 5000 jaar na de hunebedden levert Drenthe weer wereldnieuws. En nu niet met de grootste bedden van de wereld, maar het kleinste autootje ter wereld. En net als de hunebedden een prestatie van wereldformaat!

Zo zie je maar, the times are realy a-changing!