Vakantiekolonie zonder leeftijdsgrens

In Zweden bedenken ze altijd van die leuke dingen. Het elandenhobbelpaard van Ikea, de houten huizen in alle kleuren van de Fjällbacka murders en het Allemansrätten wat inhoudt dat de hele natuur van jou is ook al woont er iemand anders. En wat las ik nu weer: de vakantiekolonie voor bejaarden.

In Nederland had je vanaf 1883 tot midden vorige eeuw zogenaamde vakantiekolonies voor de stadse bleekneusjes en zenuwpeesjes die aan zee of in de bossen helemaal opknapten van een verblijf in de buitenlucht. Er heerste helaas in vele kolonies een schrikbewind van de leiding waardoor het gezondheidseffect danig beperkt werd.

In Zweden, het land dat een hoge mate van gelijkwaardigheid van alle mensen nastreeft, is zo’n autoritair bewind gelukkig niet waarschijnlijk. In elk geval niet in het Stenfasta Gästhem in Strängnäs, zo’n 100 kilometer van Stockholm, waar ze elke zomer gezellige vakanties voor bejaarden organiseren onder de naam Sommarkollo, oftewel de zomerkolonie. Samen lekker eten, uitstapjes maken en frisse lucht inademen. Er springen ’s morgens hazen op het terras en vogels pikken de broodkruimels van het terras op. De weken zijn ongekend populair, ieder jaar komen er meer mensen bij en wie er een keer geweest is komt terug, zo lang als het kan.

Torsten Höglund werd er afgelopen week toegezongen omdat hij in het Gästhem zijn 95e verjaardag vierde. Moge hij 100 jaar oud worden zongen ze naar Zweedse traditie. “Als dat gebeurt”, zegt Torsten, “ben ik vast van plan hier tot mijn honderdste elk jaar te komen. Ik rust hier altijd helemaal uit, ben niet meer eenzaam en geniet van de gezelligheid.” Vandaag eten ze Solsoppa ( “zonnesoep”) op het terras en daarna is er een uurtje muziek in de tuin. En verder probeert iedereen zich weer op te laden om er thuis weer even tegen te kunnen. Tot de volgende zomerkolonie! roepen ze elkaar toe bij het afscheid.