Uitwijken naar natuurgras…

Ach, wat las ik nu weer over sport en sportvelden. Nu er zo’n gedoe is over kankerverwekkende rubberkorrels op het kunstgras was het misschien raadzaam – in ieder geval voor de jeugd – “om weer uit te wijken naar natuurgras”. Hallo, uitwijken; voetbal, hockey en korfbal zijn bedoeld om op natuurgras te spelen.

Er was gras en daar kon je op spelen en zodoende zijn er sporten ontstaan. En dat gras was een natuurlijk onderdeel van de sport. Het was niet geheel egaal dus de bal wipte weleens verraderlijk op. Het regende en de modder zat achter je oren, de bal bleef steken in een plas en je kon vliegende slidings maken.

Dus hoezo uitwijken naar natuurgras!

Het blijft toch een beetje hetzelfde als rubbertegels onder de schommels, helmpjes op bij het fietsen en je handen met desinfecterende zeep wassen. Het echte leven heeft iets onvoorspelbaars, iets viezigs en iets avontuurlijks. En daarbij zijn er ook gevaren. Jawel. Maar dan liever de gevaren van een flinke verkoudheid, een verstuikte enkel en een buil op je kop dan een verhoogd risico op kanker omdat we zo nodig op kunstgras moeten spelen!